Οικονομικός ο σημερινός μου προβληματισμός ―αν και περισσότερο με διαμαρτυρία θα μοιάζει. Διαβάστε παρακάτω.Φαντάζομαι έχετε παρατηρήσει πως τα προϊόντα (και οι υπηρεσίες βασικά) μας σερβίρονται με ένα κάποιο «καπέλο» όσων αφορά την τιμή. Δηλαδή πληρώνουμε ένα ΑΛΦΑ ποσό για ένα στυλό π.χ., φίρμας Χ, που παρασκευάζεται σε κάποια άλλη χώρα είτε ενταύθα, από το οποίο ποσό το 75% στην καλύτερη περίπτωση είναι η πραγματική του αξία (τιμή κόστους κατασκευής για να μην μπερδευόμαστε), ενώ το υπόλοιπο 25% είναι αυτό το «καπέλο» που ανέφερα πιο πάνω. Στο «καπέλο» εύλογα αντιστοιχούν τα έσοδα του ενδιάμεσου που κάνει τον κόπο να φέρει το στυλό στην πόρτα μας. Το θέμα είναι τώρα γιατί αυτό το 25% (προμήθεια) τείνει σήμερα να γίνει το 75% του ΑΛΦΑ ποσού. Αισχροκέρδια των εμπόρων ή βλακώδη δεκτικότητα από μεριάς καταναλωτών; Εκμετάλλευση ή εθελοτυφλία από τα αντίστοιχα πάλι πρόσωπα; Κοροϊδία όπως και να έχει. Είτε γιατί μας κοροϊδεύουν αυτοί που κινούν τα νήματα στο εμπόριο, είτε γιατί δεχόμαστε να μας κοροϊδεύουν και κοροϊδεύουμε μετά κι εμείς τους εαυτούς μας λέγοντας διάφορα αχυρόλογα (δικιά μου λέξη ―δείτε επισυναπτόμενο λεξικό για κατανόηση) τύπου:
"Είναι μάρκα"
"Είναι εξαιρετικής ποιότητας"
"Πρέπει να βγάλουν κι αυτοί κάτι τις"
"Ό,τι και να κάνουμε, πάντα έτσι θα είναι τα πράγματα"
...Και πάει λέγοντας το γαϊτανάκι της παράλογης μανίας για δικαιολογίες.
Και να ήταν μόνο αυτή η μορφή του προβλήματος... Μη χαίρεστε, γιατί έχει κι άλλο.
Μήπως τυγχάνει να έχετε μπει στο ίντερνετ; Μήπως τυγχάνει να έχετε κάνει online search σε κάποιο προϊόν; Μήπως έχετε κατά τύχη ψάξει τις τιμές σε άλλη χώρα; Μήπως τις έχετε συγκρίνει με τις δικές μας; Μήπως από λάθος βρέθηκε κάποιος συγγενής σας ή φίλος στο εξωτερικό και σας ενημέρωσε για τις διαφορές-ομοιότητες (υπάρχουν;) στις τιμές; Ας μην κρυβόμαστε... Όλοι έχουμε δει ΤΙΣ διαφορές! Εισαγωγές-εξαγωγές ο Χαράλαμπος... Και δως του κέρδος! Και δως του πάλι δικαιολογίες... Να χαρώ εγώ Ελλάδα, χώρα του φωτός.
Ξέρετε πια χώρα βρίζουμε ως επί το πλείστον εμείς οι Έλληνες; Σωστά μαντέψατε, την Αμερική. ('Ντάξει αν σκεφτήκατε την Τουρκία ή τα Σκόπια δε σας αδικώ, αλλά είναι εκτός θέματος.) Στην Αμερική που λέτε αγαπητά μου παιδιά, τα ρούχα Tommy Hilfinger πωλούνται όσο εδώ πωλούνται τα Skag παπούτσια, ούτε καν όσο τα Migato! Τα Lacoste; Α, αυτά είναι ακόμα πιο φτηνά, γιατί το κροκοδειλάκι είνα λίγο μπανάλ σήμερις. Για αυτούς αυτές οι μάρκες είναι κάτι σαν τα Sprider Stores. Αλλά για τους Έλληνες τα Tommy είναι αντίστοιχα του Christian Dior (ποιος είναι πάλι αυτός;) και επειδή είμαστε και λίγο φιλεύσπλαχνοι σάς κάνουμε και έκπτωση 10% (!) χωρίς να είμαστε υποχρεωμένοι (ενώ βγάζουμε κέρδος 60% -αλλιώς πώς δικαιολογείται μισή τίμη στην περίοδο εκπτώσεων, μου λέτε;).
Ναι, ξέρω, είναι τα μεταφορικά πολλά. Κοστίζουν, πώς να το κάνουμε; Κοστίζει 400 ευρώ η μεταφορά ενός iPhone από τις ΗΠΑ γι' αυτό κι εδώ θα το πουλήσουμε 700+ για να μην μπούμε μέσα. Στην τελική η Apple δεν μπορεί να πέσει τόσο στα μάτια της καταναλωτικής μάζας και να πωληθεί κινητό της σε προσιτή τιμή σαν την πρώτη τυχούσα εταιρεία που κατασκευάζει φασόν στην Ταϊβάν. Άσε που δεν μπορεί ο κάθε σκαρμόβλαχος να κυκλοφορεί με το υπέρτατο gadget επειδή το βρήκε φτηνά στο Γερμανό. Ας πάρει το μαϊμού από τη λαϊκή. Αυθεντικά μόνο οι αυθεντικοί μεγιστάνες!
Μαρία;;; Θες κρεμούλα κούκλα μου για την ακμή σου; Α... Να τα σκάσεις διπλάσια για να αποκτήσεις την ολοκληρωμένη σειρά περιποίησης μέσω Ελλάδας. Αντί να χαίρεσαι που τα Sephora και τα Beauty Shop τα έχουν στα ράφια τους και δε χρειάζεται να ανησυχείς για αγορές μέσω πιστωτικής κάρτας στο διαβολικό διαδίκτυο και να περιμένεις μήνες μέχρι να σου σταλούν από Αμέρικα, εσύ γκρινιάζεις για τη διαφορά στην τιμή πώλησης. Σα δε ντρέπεσαι... Αγάπη μου, ΔΕ σου αξίζει η φίρμα για να περιποιηθείς το πρόσωπό σου. Μπορείς να βάζεις και τη Nivea για τα χέρια αν θες, αλλά ΟΧΙ την κρέμα της μάρκας κωλοσσό με τη ρετουσαρισμένη κουκλάρα στις αφίσες. ΟΧΙ! Τέρμα! Πάει και τελείωσε...
Διερωτώμαι, λοιπόν, αγαπητοί μου συμπατριώτες, γιατί καλούμαστε σε αυτή τη χώρα να πληρώνουμε πολλές φορές διπλάσια, τριπλάσια και γενικώς πολλαπλάσια την τιμή ενός προϊόντος το οποίο στη χώρα παραγωγής του πωλείται στην ξεφτίλα; Και δε θέλω να πάω στις χώρες που οικονομικά είναι πιο κάτω από εμάς. Ας μην κοιτάμε τα χειρότερα, αλλά τα καλύτερα γιατί μόνο αυτά μπορούν να μας βελτιώσουν.
Πολλά είπα. Νομίζω εμπεδώσατε το νόημα.
Άντε, καλά Ψώνια τώρα και καλό shopping therapy, χρυσά μου... Ματς-Μουτς!
Υ.Γ.: Αχ, συγχωρέστε με που ο λόγος μου ήταν ολίγον πολιτικός। Δεν το ήθελα, πιστέψτε με!!
