11 Φεβ 2008

Μουσική: αιώνια και ενιαία...

Όσο «φορτώνω» το blog μου με αναρτήσεις συνειδητοποιώ πως η επιλογή του τίτλου του ήταν καθ' όλα η καταλληλότερη. Διότι οι Oompa-Loompa πέρα από χιουμορίστες είναι και απόλυτα μουσικόφιλοι. Θυμάστε τα τραγουδάκια τους στη διάρκεια της ταινίας; Έχετε προσέξει πως ποτέ δεν τραγουδούσαν τυχαία; Ε, σ' αυτό το ημερολόγιο αγαπάμε τη μουσική κι αυτή αγαπάει εμάς...

Ταξιδεύοντας παρέα με αγαπημένα τραγούδια λοιπόν, κατάλαβα πως η μουσική δεν έχει σύνορα, δεν μπαίνει σε καλούπια και δεν ορίζεται. Είναι αιώνια και ενιαία. Οι ταμπέλες που συνηθίζουμε να βάζουμε είναι η απεγνωσμένη προσπάθειά μας να ελέγξουμε κάτι τόσο μεγάλο όπως η τέχνη. Θέλουμε να νιώθουμε κύριαρχοι, να αποφασίζουμε τι είναι καλό και τι όχι, τι ποιοτικό και τι «πατάτα».

Αλήθεια δοκιμάσατε ποτέ να διαλέξετε τα δικά σας ξεχωριστά κι αγαπημένα μουσικά κομμάτια ανεξαρτήτως είδους, να τα βάλετε όλα μαζί μέσα σε ένα φορητό mp3 player και να επιλέξετε suffle playmode; Προσωπικά το δοκίμασα με λίγο φόβο στην αρχή για το τελικό μιξάρισμα, αλλά το αποτέλεσμα με δικαίωσε. Είναι απίστευτο το πώς ταιριάζει τελικά ο Παπάζογλου με το Νίνο, ο Ρουβάς με τον Παυλίδη, η Αλεξίου με την Αρβανίτη και η Καλομοίρα με την Κουμνιώτη.

Η τελευταία θα μας πει ένα τραγουδάκι σήμερα ―όχι τυχαία επιλεγμένο φυσικά― κι αυτό γιατί τίποτα δεν
αφήνουμε στην τύχη κι αυτή δε μας αφήνει κάτι μόνη της...

8 Φεβ 2008

Έχω δυο φίλες...

που συνεχώς με παρακινούν να κάνω πράγματα, να μιλάω, να γράφω.
«Ε, γράψε κάτι και για μας...» μου είπαν σήμερα με παράπονο.

Βρε κουτά, μικρά κοριτσάκια που όλο στη δουλειά πνίγεστε κι όλο γελάκια μου είστε... Κι όλο γκρινιάζετε για μισθούς και δώρα χριστουγέννων, κι όλο τον George χώνετε να μιλήσει στον μουστάκια για σας. Και ψου-ψου-ψου και χα-χα-χου ήρθε επιτέλους η Παρασκευή! Κι έχω φάει ΤΟ δούλεμα, αλλά μ' αρέσει! Ξέρετε εσείς...

Άτιμες μεγάλες κουτσομπόλες, που δε φταίτε εσείς βέβαια αλλά η Τρελούμπα με το μεγάλο της στόμα, σας έχω κάνει να θέλετε η μία να φύγει για Αργεντινή και η άλλη να πάρει τα βουνά και τα όρη! Όχι, λάθος, η δεύτερη θέλει να πεταχτεί λίγο στο από πάνω διαμέρισμα και μετά να δραπετεύσει στη Σέριφο για να γίνει αγροτουρίστρια. Ω ρε φίλε, έχετε ξεσαλώσει εντελώς! Λείπει και ο προϊστάμενος τώρα και μόνο μακέτες δε βγάζετε...



Άντε να δω πώς θα περάσετε τις 3 τελευταίες ωρίτσες χωρίς την κυρά Σσσσουσσσού του γραφείου... Άντε, θα επιστρέψει τη Δευτέρα με τα μυαλά στα κάγκελα...




Γιώργο, τι θα γίνει με εκείνη τη μετάθεση;;;;;

2 Φεβ 2008

Ο «Κάβουρας»...

...είναι ένα ρεμπετάδικο δίπλα στην πλατεία Εξαρχείων, όπου μπορεί κανείς να πάει με την παρέα του για να ακούσει ένα λαϊκό πρόγραμμα από ζωντανή ορχήστρα και να πιεί και τα κρασιά του.


Έτσι κι εγώ πήγα με μερικούς φίλους ψες βράδυ, τα ήπιαμε, γελάσαμε, τραγουδήσαμε, χορέψαμε... κι όλα τα καλά! Η παρέα με ανεβασμένο το κέφι, έστρωσε τα οπίσθιά της στις καρέκλες του μαγαζιού για πάνω από 6 ώρες, αν και όταν είπε να «την κάνει» είχε ήδη μικρύνει σε πλήθος. Οφείλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους για την πάρεα, αλλά κυρίως το Βασίλη, το Στράτο, το Νίκο και την Κέλλυ, γιατί μαζί κυρίως τα τσούξαμε και κάναμε πλάκα.

Χαλαρό και εύθυμο το κλίμα, διασκέδαση στο φουλ και κουβεντούλες σε προσωπικό επίπεδο...
Κι επειδή έχω έναν μικρό πονοκέφαλο απ' το πρωί που σηκώθηκα, αλλά το κέφι παραμένει...
ακούστε ένα απ' τα τραγουδάκια μιας άλλης εποχής, αλλά πάντα αγαπημένο, το οποίο ―γιατί άραγε;― όταν έπαιξε χθες ξεσήκωσε κόσμο.

boomp3.com

ΟΣΟ ΑΞΙΖΕΙΣ ΕΣΥ
Μανώλης Αγγελόπουλος

Όσο αξίζεις εσύ κι η καρδιά σου η χρυσή
δεν αξίζουν μαζί ο ουρανός κι όλη η γη, όλη η γη
Όλοι οι άντρες ποθούν στην καρδιά σου να μπουν
κι επειδή μ’ αγαπάς, με μισούν, με μισούν, με μισούν
Μα εγώ σε σένα καλή μου χρωστάω και τη ζωή μου
Μου άλλαξες την ψυχή μου, τόσες συνήθειες κακές
Με χίλιες δυο τριγυρνούσα και τα λεφτά μου πετούσα
αλήτης θα καταντούσα, μα όλα αυτά μέχρι χθες
.......
Άντε... στην υγειά του έρωτα!