Hancock is Wanted by Wall-e in Narnia!

Αυτές τις τέσσερις ταινίες είδα τώρα τελευταία (2 στο cinema και 2 στο σπίτι, έτσι για να υπάρχει ισορροπία!) και θα ήθελα να μοιραστώ τις εντυπώσεις μου.

• Hancock

Η πρώτη λέξη που μου έρχεται μετά από την προβολή της ταινίας είναι ΓΕΛΙΟ. Πολύ γέλιο! Ο Will Smith είναι ένας απολαυστικός, άξεστος γκαφατζής υπερήρωας, βρωμόστομος και σέξι, αρκετά πειστικός και στιβαρός για να κρατήσει την ταινία σε καλά επίπεδα. Παρότι η υπερβολή υπάρχει σε όλο της το μεγαλείο (άλλωστε για έναν ΥΠΕΡήρωα μιλάμε), η ταινία βλέπεται ευχάριστα και άνετα.

Η υπόθεση κάπου λίγο φουσκώνει βέβαια, αλλά λίγο πριν το τέλος το στρώνουν πάλι μια χαρά. Η Charlize Theron κουκλάρα και πολύ καλή στο ρόλο της, όμως για να είμαι ειλικρινής πιο πολύ συμπάθησα τον κακομοίρη τον άντρα της (ενσαρκώνεται από τον Jason Bateman)... Τι του έμελε κι αυτουνού να πάθει. Δεν θα πω άλλα για να μην το χαλάσω...
Βαθμολογία: 8+

• Wanted

Μια θεά Angelina και ένας τιτάνας ηθοποιός σαν τον Morgan Freeman είναι αρκετοί για να σε κάνουν να θες να δεις αυτήν την ταινία. Δράση, εφέ, μπαμ-μπουμ, και οι δυο παραπάνω που είπα με έκαναν κι εμένα να θέλω να τη δω πάση θυσία.

Πειράζει που απογοητεύτηκα όμως; Τα πρώτα 20 λεπτά είχα ήδη αρχίσει να αμφιβάλω για την ποιότητα της ταινίας... Μετά τη μια ώρα ευτυχώς η ταινία απέκτησε σασπένς και λίγο αργότερα απέκτησε και πλοκή! Δόξα τους θεούς, όπως θα έλεγαν και οι άνθρωποι στο Galactica, η ταινία -ναι!- είχε και ανατροπές! Ουάου! Κρίμα που κατά τα άλλα έχανε από παντού... Λίγος ο πρωταγωνιστής, πολύ... πολύ... πολύ ψέμα και too much Tarantino thing σε μια άλλου τύπου προσέγγιση. Κι όλα αυτά σε μια εικόνα που μου θύμισε τη Ρωσία στο "Daywatch". (Προσοχή! Στους «Φύλακες της Μέρας», όχι «...της Νύχτας», γιατί έχει ΜΕΓΑΛΗ διαφορά!) Ίσως αν την είχα δει σε κινηματογραφική αίθουσα να μου άρεσε λίγο περισσότερο, ίσως πάλι να έκλαιγα τα λεφτά.
Όπως και να 'χει, βαθμολογία 6,5 παίρνει.

• Wall-e

Από το καλοκαίρι το περιμέναμε. Trailer το ένα μετά το άλλο και λαχτάρα για την ταινία. Παρότι κάποια στιγμή κυκλοφόρησε στο νετ σε μορφή avi από κάμερας, δεν το είδα. Ήθελα καλή ποιότητα εικόνας για να το απολαύσω. Έτσι κι έγινε.

Ο αξιολάτρευτος Wall-e είναι ένα ρομποτάκι φανερά επηρεασμένο από το Number 5 της ταινίας "Short Circuit" του 1986, όπως φαίνεται και στην εικόνα.


Μου άρεσε αρκετά η ταινία, αν και λιγουλάκι κουράζει η μη ύπαρξη ομιλίας στο μεγαλύτερο μέρος της. Παρόλα αυτά, τα ηχητικά εφέ είναι απολαυστικά και οι ήχοι των ονομάτων του Wall-e, της Εύας και του Μο είναι τέλειοι! Το σενάριο περνάει πολλά μηνύματα για την καταστροφή του πλανήτη μας, το ματαιόδοξο όνειρο των ανθρώπων να κάθονται όλη μέρα και να μη δουλεύουν, την αρμoνική (;) συνύπαρξη των ρομπότ με τους δημιουργούς τους καθώς επίσης και την αγάπη που μπορεί να υπάρξει μεταξύ όχι μόνο δύο όμοιων πλασμάτων αλλά και ανόμοιων (βλ. κατσαριδούλα - Wall-e). Θεωρώ πως πρόκειται για μια ακόμα μεταμφιεσμένη ταινία για βαθύ προβληματισμό σε παιδικό animation.
Extra: το design της Eve είναι δουλειά του Jonathan Ive, lead designer των iMac, iPod kai iPhone. Έτσι εξηγείται το γιατί αν μπορούσαμε να έχουμε ένα ρομποτάκι στο σπίτι θα θέλαμε να είναι σαν την Eve. Έτσι εξηγείται γιατί τη λατρέψαμε στην ταινία. :) Βαθμολογία: 9

• The Chronicles of Narnia: Prince Caspian

Φύλαξα για το τέλος τη δεύτερη ταινία του κόσμου της Νάρνια που μετά την προβολή της πρώτης το 2005 δεν είχα μείνει και τόσο ευχαριστημένη. Ο λόγος; Όχι και τόσο καλά ειδικά εφέ, κενά και ερωτηματικά στην υπόθεση, κακές ερμηνείες. Για καλή μου τύχη, ο «Πρίγκηπας Κάσπιαν» έχει βελτιωθεί στο πρώτο μειονέκτημα και στο δεύτερο κάπως μπάλωσα μόνη μου τα κενά. Ποτέ δεν μπόρεσα να χωνέψω την ικανότητα τεσσάρων παιδιών που τρώνε ξύλο στον πραγματικό τους κόσμο, στη Νάρνια να... (μπιπ) και να δέρνουν. Ούτε και πολυκατάλαβα τα μαγικά που τους μεταφέρουν από τον έναν κόσμο στον άλλο. Πολλές οι ομοιότητες με τον αγαπημένο μου "Harry Potter", αλλά τουλάχιστον ο Harry δεν ξύπνησε μια μέρα ξαφνικά σούπερ μάγος, διαπέρασε τον τοίχο στο σταθμό των τρένων και τα έβαλε με τον Voldemort ολομόναχος. Εκπαιδεύτηκε! Σωστά; Στη Νάρνια τα παιδιά αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή. Γιατί είναι... μαγεία! Είναι πεπρωμένο! Σχολείο; Τι είναι αυτό;! Εκεί πάνε για ξεκάρφωμα όταν γυρνούν στο Λονδίνο. Διακρίνετε αυτές τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά;

Στο τρίτο σημείο που έβαλα και το μεγαλύτερο Χ στην πρώτη ταινία είναι το καστ. Τα τρια παιδάκια ήταν απλά υπαρκτά στους ρόλους. Ευτυχώς βελτιώθηκαν στη δεύτερη αρκετά. Το ένα όμως, αυτό το μικρό κοριτσάκι που υποδύεται τη Lucy, θέλει πολλή δουλειά ακόμα. Και ειλικρινά δεν ξέρω καν αν θα τα καταφέρει ποτέ. Προσωπικά το θεωρώ ατάλαντο και κακομούτσουνο. Sorry κιόλας... αλλά χαλάει όλη την ταινία. Κρίμα...
Βαθμολογία μετά από σκέψη: 8 (επειδή μου άρεσε ο πρίγκηπας Κάσπιαν.)

Battlestar Galactica: ReImagined

Πριν λίγες μέρες τελείωσα μια ακόμα τηλεοπτική σειρά. Ο λόγος για το "Battlestar Galactica" (ReImagined) που ολοκληρώνεται σε τέσσερις σεζόν, αν και μέχρι στιγμής έχουν προβληθεί μονάχα τα μισά επεισόδια από τον τελευταίο κύκλο. Αναμένοντας -αν δεν απατόμαι μέχρι το 2009- το φινάλε θα ήθελα να πω τις εντυπώσεις μου.


Η αλήθεια είναι πως δεν έχω δει τα επεισόδια της παλιάς σειράς, εκεί κοντά στις αρχές της δεκαετίας του '80, ωστόσο γνωρίζω από ένα φίλο πως αν και η υπόθεση είναι πάνω-κάτω η ίδια, κάποια βασικά παρόλα αυτά πράγματα έχουν αλλάξει.
Η ιστορία έχει να κάνει με την προσπάθεια περίπου 50.000 εξωγήινων (!) ανθρώπων να επιβιώσουν στο αχανές διάστημα, ενώ παράλληλα προσπαθούν να βρουν τη Γη. Αυτοί είναι οι αναπομείναντες μετά από μια καταστροφική επίθεση των Κυλώνων, των μηχανών που οι ίδιοι κάποτε δημιούργησαν και τώρα έχουν στραφεί εναντίον τους.
Οι μηχανές φυσικά έχουν εξελιχθεί και πλέον έχουν πορόμοια μορφή με τους ανθρώπους, οι οποίοι μέχρι τώρα δεν είχαν την παραμικρή υποψία. 12 μοντέλα με εκατοντάδες αντίγραφά τους κυκλοφορούν όχι μόνο στα μητρικά σκάφη των Κυλώνων, αλλά και μέσα στα αστρόπλοια του Στόλου που έπεζησε της καταστροφής. Οι εξελίξεις στη ιστορία είναι συναρπαστικές, οι ανατροπές και οι αποκαλύψεις συνεχόμενες και η αγωνία όλο και κορυφώνεται.
Άραγε θα καταφέρουν οι άνθρωποι να επιζήσουν; Θα καταφέρουν να νικήσουν τις μηχανές; Ή θα χρειαστεί τελικά να συμμαχήσουν με αυτούς για να βρουν όλοι μαζί τη Γη... της απαγγελίας;
Μέχρι τα μέσα της τέταρτης σεζόν, οι παραπάνω απαντήσεις θα έχουν δοθεί σε όποιον παρακολουθήσει αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα σειρά.


Η προσωπική μου άποψη είναι πως πρόκειται πράγματι για μια πολύ καλή σειρά, με κάποια αρνητικά στοιχεία όμως.
Το πρώτο αρνητικό είναι πως παρουσιάζει πολύ σεξομανείς τις θηλυκές, μηχανές και μη. Θα έλεγε κανείς πως μια σειρά χωρίς ερωτικές ίντρικες και σεξουαλικά τρίγωνα δεν έχει «ψωμί», αλλά οι Αμερικάνοι συνηθίζουν να το παρακάνουν.
Ένα άλλο αρνητικό είναι πως ναι μεν η Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα οι αρχαίες ημών θρησκευτικές πεποιθήσεις είναι στο επίκεντρο, ο χλευασμός ωστόσο κάποιες φορές δε λείπει από τους «μονοθεϊστές» των πρωταγωνιστών. Αν και μονάχα οι Κύλωνες πιστεύουν σε έναν και μοναδικό θεό υποτιμώντας τη φυλή των ανθρώπων που πιστεύουν στο Δωδεκάθεο, τα ερωτήματα και τα διλλήματα για το ποιος ή ποιοι κρύβονται πίσω από τα "θαύματα" πολλαπλασιάζονται. Ευχάριστο βέβαια παραμένει το γεγονός πως οι δικοί μας μύθοι και τα δικά μας ονόματα έχουν χρησιμοποιηθεί για το 80% της σειράς.
Ένα ακόμα μειονέκτημα, ίσως και το πιο ενοχλητικό, είναι η ανακολουθία στην τεχνολογική εξέλιξη. Ενώ υπάρχει η δυνατότητα άλματος σε κοντινές διαστημικές αποστάσεις (τα σκάφη εξαφανίζονται ξαφνικά και επανεμφανίζονται σε άλλες προαποφασισμένες συντεταγμένες!!), οι επικοινωνίες παραμένουν στα επίπεδα που γνωρίζουμε και σήμερα. Ασύρματα τηλέφωνα και ενσύρματα... Δεν γνωρίζω και πολλά από τεχνολογικά επιτεύγματα, όμως η λογική μου λέει πως μάλλον εδώ δεν υπάρχει ομαλή εξέλιξη σε όλους τους τομείς.

Μολονότι το "Battlestar Galactica" είναι επιστημονικής φαντασίας, στους δύο πρώτους κύκλους κυρίως τα γεγονότα αφορούν καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων όπως ακριβώς συμβαίνει και στο δικό μας κόσμο. Λίγες είναι οι μεταφυσικές πινελιές, οι όποιες ωστόσο δίνουν κι άλλη διάσταση στη σειρά.

Προτείνω ανεπιφύλακτα στους λάτρεις των διαστημικών ταξιδιών τη σειρά και όχι μόνο. Μέχρι να βγουν τα νέα και τελευταία 10 (;) επεισόδια, μπορείτε να αναζητήσετε τους τρεις πρώτους κύκλους στο διαδίκτυο, όπως και τα 10 πρώτα επεισόδια του τέταρτου κύκλου και 10 ακόμα webisodes (μικρά επεισόδια 4-5 λεπτών που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο) και αφορούν τον τρίτο κύκλο. Επίσης!!! Να μην ξεχάσω να αναφέρω πως κυκλοφόρησε ένας πιλότος πριν την έναρξη της σειράς, ο οποιός χωρίζεται σε δυο μέρη και χωρίς αυτόν θα δυσκολευτείτε να μπείτε στο νόημα. Στον πιλότο παρουσιάζεται η επίθεση των Κυλώνων στις 12 Αποικίες των ανθρώπων του διαστήματος και η αρχή του ταξιδιού προς τον πλανήτη Γη.

Καλή ιδιωτική προβολή!

Aurora Feint mania!

Υπάρχει αυτό το free παιχνιδάκι από το Apple Store που με έχει κάνει να κολλήσω άσχημα... κι απ' όσο γνωρίζω έχει κάνει πολύ κόσμο παγκοσμίως να πάθει το ίδιο.
Το "Aurora Feint: The Begging" δημιουργήθηκε από τους Danielle Cassley και Jason Citron και μπορείτε να το εγκαταστήσετε δωρεάν στο iphone ή το ipod σας, αν πάτε για «ψώνια» στο online κατάστημα της Apple.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό puzzle παιχνίδι με RPG ρίζες.
Στόχος είναι να «σπας» ―τρία τουλάχιστον― συνεχόμενα τουβλάκια πριν οι γραμμές που αυτά αποτελούν ακουμπήσουν την κορυφή της οθόνης. Τα τουβλάκια είναι πέντε ειδών και όσα περισσότερα μαζεύεις καθώς τα εξαφανίζεις από την οθόνη, τόσο το καλύτερο! Διότι αυτά είναι κάτι σαν credits που μετά εξαργυρώνεις στο κατάστημα του παιχνιδιού αγοράζοντας ειδικές αποστολές για να αναβαθμίσεις το χαρακτήρα σου! Φυσικά, οι ειδικές αυτές αποστολές όσο αναβαθμίζεσαι τόσο δυσκολεύουν!
Οι αποστολές είναι δύο ειδών:
blueprints + magic books
Ολοκληρώνοντας τις πρώτες ο χαρακτήρας σου αποκτά εργαλεία που τον βοηθούν κατά τη διάρκεια του βασικού παιχνιδιού. (Σε αυτές αντίπαλός σου είναι ο χρόνος.)
Με τις δεύτερες γίνεσαι πιο ειδικός στη συλλογή συγκεκριμένου είδους τούβλων. (Εδώ το μυαλό σου και μόνο αυτό μπορεί να σε βοηθήσει να λύσεις τους γρίφους.)Σε έναν από αυτούς τους γρίφους είχα κολλήσει κι εγώ για μέρες... Ξεκόλλησα όμως χάρη στις οδηγίες που βρήκα στο διαδίκτυο μια και απηύδησα κυριολεκτικά στο να προσπαθώ και να χαλάω όλα τα credits!! Για όποιον κολλήσει λοιπόν σε αυτό το magic book να η λύση:

Black Nothingness

Mετακινείστε το κάτω-κάτω γαλάζιο μπαλάκι (δίπλα στο κόκκινο στη δεύτερη γραμμή) μια θέση αριστερά κι έπειτα το πράσινο, που βρίσκεται χαμηλώτερα από τα άλλα δύο όμοιά του, επίσης αριστερά μια θέση. Τέλος, μετακινείστε το κόκκινο που καβαλάει το όμοιο του μια θέση δεξιά!

Στην εικόνα που ακολουθεί φαίνονται τα τέσσερα σημεία στα οποία πηγαινόερχεστε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Στο Mine είναι το βασικό παιχνίδι (μαζεύετε τουβλάκια), στο Store τα εξαργυρώνετε και αγοράζετε αποστολές, στο Smith καλείστε να ολοκληρώσετε τα blueprints και στο Tower αποκτάτε τα magic books.Αυτό είναι το Aurora Feint. Απλό και εθιστικό.
Παίξτε και θα με θυμηθείτε!
Ορίστε και το τωρινό εικονίδιό του στην οθόνη του κινητού σας.
 

Μπορείτε να επισκεφτείτε και το επίσημο site του παιχνιδιού
http://aurorafeint.com
όπου υπάρχει και φόρουμ παρακαλώ!

Καλή διασκέδαση!

Η ασυνειδησία των Ελλήνων

Καλό μήνα! Σήμερα λέω να θίξω ένα θέμα που με απασχολεί καθημερινά και είναι ολίγον τι πιο σοβαρό από τα υπόλοιπα, την ασυνειδησία που χαρακτηρίζει τη φυλή μας.

ΣΗΜΕΙΟ 1ο: ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Η αλήθεια είναι ότι εκνευρίζομαι με το παραμικρό σκουπιδάκι που θα δω πεταμένο στο δρόμο, από αποτσίγαρο και ακυρωμένο εισιτήριο μέχρι ολόκληρη σακούλα που την παρέσυρε ο αέρας από την άλλη άκρη της πόλης. Άραγε εκνευρίζεται κανείς άλλος με αυτό;
Ευτυχώς που κάποιοι δήμοι φροντίζουν λίγο παραπάνω το χώρο που τους ανήκει κι έτσι τα διαφημιστικά φυλλάδια που κυριολεκτικά πετούν όπου βρουν άτομα από ταχυεστιατόρια και delivery, κάποια στιγμή μαζεύονται από βαριεστημένους σκουπιδιάριδες που σκουπίζουν μόνο όσα βλέπει η πεθερά.
Ωστόσο, οι δήμοι ενδιαφέρονται μονάχα για τα δικά τους «χωράφια» κι έτσι εκεί κοντά στα όριά τους βλέπεις πως πραγματικά δεν καθαρίζουν από σεβασμό στο περιβάλλον και τον ίδιο τον άνθρωπο, αλλά από υποχρέωση, ανάγκη και αγγαρεία. Κι αν τύχει ο διπλανός δήμος να είναι λιγάκι «τσαπατσούλης», τότε κυριολεκτικά την κάτσαμε όλοι τη βάρκα. Κι εγώ συγχίζομαι όσο δεν πάει όταν ο βοριάς μου φέρνει στην εξώπορτα την ξεσκισμένη αφίσα της τραγουδιάρας από τα Μέγαρα που κάποτε προέβαλλε όλο χάρη και νάζι το περήφανο ντεκολτέ της σε μια κολώνα της Συγγρού.

Πηγαίνοντας στη δουλειά μια μέρα, χάρηκα με την εικόνα ενός ατόμου που με κάτι σα μακρύ πιρούνι κάρφωνε παρατημένα κουτάκια αναψυκτικών και χρησιμοποιημένες χαρτοπετσέτες από το μεσαίο διάζωμα της παραλιακής στο ύψος του Νέου Φαλήρου. Όμως την άλλη μέρα παρατήρησα πως ναι μεν το κεντρικό πεζούλι με το μισοξεραμένο γκαζόν ήταν καθαρό, αλλά στα δεξιά και αριστερά του δρόμου ακόμα υπήρχαν εκατοντάδες σκουπίδια κάθε είδους, κι ο κυριούλης που είχα δει την προηγουμένη δε φαινόταν στον ορίζοντα. Μάλλον το δήμαρχο τον απασχολεί μόνο το πράσινο τοπίο και όχι το γκρίζο. Αυτό είναι καταδικασμένο άρα ποιος ο λόγος να το καθαρίζει;

Κι όσο για αυτούς που αδειάζουν ό,τι τους περισσεύει έξω από το αμαξάκι τους... ένα έχω να πω: ΦΥΛΑΧΤΕΙΤΕ!
Ειλικρινά την επόμενη φορά που θα δω χαζομαμά να πετάει έξω από το παράθυρο τα απόβλητα του νεογέννητου κανακάρη της, θα την πάρει και θα τη σηκώσει!

ΣΗΜΕΙΟ 2ο: ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

Όλοι έχετε δει αυτούς τους μπλε κάδους, σωστά; Ελπίζω πως όλοι έχετε πετάξει έστω και μια φορά κάτι μέσα. Το θέμα είναι ΤΙ.
Διότι ακόμα κι αν δεν ξέρετε να διαβάζετε τα γράμματα, τουλάχιστον δείτε τις χαριτωμένες εικονίτσες που σας υποδεικνύουν τι ακριβώς συγκεντρώνεται στον καθένα. Όχι τίποτε άλλο, αλλά επειδή αντί για χαρτί ή πλαστικό η γειτόνισσα φρόντιζε να «συλλέγει» τα αποφάγια της οικογένειάς της, τώρα πια οι τέσσερις κάδοι που είχαμε τριγύρω έχουν εξαφανιστεί. Επίσης, οι πέντε-έξι κάδοι που έχει ένα ξενοδοχείο στον παρακάτω δρόμο σήμερα είδα πως έχουν πάνω λουκέτο. Βασικά, για να μη λέω και ψέματα, δε γνωρίζω αν αυτός είναι ο λόγος που αποσύρθηκαν ή κλειδώθηκαν, όπως κι αν έχει όμως το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Θες να αγιάσεις και δεν μπορείς. Θες να ανακυκλώσεις και δε σε αφήνουν...

ΣΗΜΕΙΟ 3ο: ΚΑΤΟΥΡΗΜΑ

Αγαπητά μου αγοράκια,
σας καταλαβαίνω γιατί κι εγώ κάθε δύο ώρες στην τουαλέτα βρίσκομαι για να ξαλαφρώσω. Στην ΤΟΥΑΛΕΤΑ όμως... Όχι στη γωνία, όχι στον τοίχο, όχι στη μάντρα, όχι στο πάρκινκ, όχι στην εθνική, όχι στην υπόγεια διάβαση, όχι στην οικοδομή, όχι στον κάδο ανακύκλωσης, όχι... όχι... όχι...!!!!
Κρατηθείτε γαμώτο και πηγαίνετε σε κανονικά ουρητήρια γιατί κυριολεκτικά αυτή η πόλη πέρα απ' όλα τα άλλα βρωμάει κατουρλιό!!
Πιφφ! Μπούχτησα πια!

ΣΗΜΕΙΟ 4ο: ΣΚΑΤΟΥΛΕΣ

Συγχωρέστε με για τις λέξεις που χρησιμοποιώ αλλά δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση! Γίναμε όλοι φιλόζωοι και πολύ καλά κάναμε! Αποκτήσαμε ένα σκυλάκι και πάλι πολύ καλά κάναμε. Το βγάζουμε καθημερινά βολτούλα και είναι περιττό να επαναλάβω πως πολύ καλά κάνουμε! Αυτό που δεν κάνουμε καλά εντούτις είναι που παρατάμε αυτόν τον καφέ όγκο που βγαίνει από τα οπίσθια του Μπούμπι στη μέση του πεζοδρομίου. Ας συγχωρέσουμε τον Μπούμπι που δεν έχει χεράκια να μαζέψει αυτά που αφόδευσε, κι ας πάρουμε ένα φαράσι ή κάτι τέλος πάντων για να μαζέψουμε εμείς, οι ιδιοκτήτες του σκύλου, αυτό που μας «αντιστοιχεί». Δε μας φταίει τίποτα ο πεζός να κάνει σλάλομ για να αποφύγει το ναρκοπέδιο.

Μύνημα προς πεζοπόρους στα σοκάκια της Αθήνας:
Όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί.
(Απόσπασμα από τις αθάνατες ελληνικές ρήσεις.)
ΦΥΛΑΧΤΕΙΤΕ #2