5 Φεβ 2014

Η παραβολή του λεωφοριατζή


Ένα λεωφορείο εκτελούσε τη διαδρομή ρουτίνας «Πειραιάς-Άνω Γλυφάδα». Λίγες στάσεις μετά την αφετηρία, μία κοπέλα ανέβηκε στο λεωφορείο και έκατσε σε μια θέση, όπου έβλεπε τα 2/3 του λεωφορείου, μεταξύ αυτών τις δύο από τις τρεις θύρες που ανοιγόκλειναν συχνά για να επιβιβαστεί κι άλλος κόσμος.
Σε μία στάση, μια γυναίκα που περίμενε να ανοίξει η μεσαία θύρα για να κατέβει, πιάστηκε από την πόρτα που έκανε απότομες διακεκομμένες κινήσεις μέχρι, τελικά, να ανοίξει. Η γυναίκα νευριασμένη φώναξε στον οδηγό πως δεν την πρόσεξε με αποτέλεσμα να χτυπήσει. Ο οδηγός, εξήγησε πως η πόρτα χάλασε και ενώ πατούσε το κουμπί για να ανοίξει, αυτή κόλλησε και δεν ανταποκρινόταν. Η γυναίκα κατέβηκε φουριόζα μουρμουρίζοντας. Μετά από 2-3 πατήματα του κουμπιού, η πόρτα έκλεισε σωστά και το λεωφορείο συνέχισε τη διαδρομή του.
Πολλές ήταν οι φορές που επιβάτες, οι οποίοι ήθελαν να ανέβουν στο λεωφορείο, θύμωναν με τον οδηγό, καθώς η πόρτα δεν άνοιγε ή έκανε σπασμωδικές κινήσεις χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αρκετοί ήταν κι εκείνοι που ενώ ήταν μέσα στο λεωφορείο, αφηρημένοι δεν πρόσεχαν πως η πόρτα κόλλαγε και όταν ερχόταν η ώρα να κατέβουν, πήγαιναν σ' εκείνη και μάλιστα νευρίαζαν κι αυτοί με τον οδηγό που δεν έκανε σωστά τη δουλειά του και ήταν απρόσεκτος.
Όταν ήρθε η στιγμή να κατέβει και η κοπέλα, παρότι η μεσαία πόρτα ήταν πιο κοντά της, επέλεξε να σταθεί μπροστά στην τελευταία θύρα και πάτησε το κουμπί για στάση. Η θύρα άνοιξε και η κοπέλα κατέβηκε από το λεωφορείο χωρίς κανένα πρόβλημα.