Έχω δυο φίλες...

που συνεχώς με παρακινούν να κάνω πράγματα, να μιλάω, να γράφω.
«Ε, γράψε κάτι και για μας...» μου είπαν σήμερα με παράπονο.

Βρε κουτά, μικρά κοριτσάκια που όλο στη δουλειά πνίγεστε κι όλο γελάκια μου είστε... Κι όλο γκρινιάζετε για μισθούς και δώρα χριστουγέννων, κι όλο τον George χώνετε να μιλήσει στον μουστάκια για σας. Και ψου-ψου-ψου και χα-χα-χου ήρθε επιτέλους η Παρασκευή! Κι έχω φάει ΤΟ δούλεμα, αλλά μ' αρέσει! Ξέρετε εσείς...

Άτιμες μεγάλες κουτσομπόλες, που δε φταίτε εσείς βέβαια αλλά η Τρελούμπα με το μεγάλο της στόμα, σας έχω κάνει να θέλετε η μία να φύγει για Αργεντινή και η άλλη να πάρει τα βουνά και τα όρη! Όχι, λάθος, η δεύτερη θέλει να πεταχτεί λίγο στο από πάνω διαμέρισμα και μετά να δραπετεύσει στη Σέριφο για να γίνει αγροτουρίστρια. Ω ρε φίλε, έχετε ξεσαλώσει εντελώς! Λείπει και ο προϊστάμενος τώρα και μόνο μακέτες δε βγάζετε...


Άντε να δω πώς θα περάσετε τις 3 τελευταίες ωρίτσες χωρίς την κυρά Σσσσουσσσού του γραφείου... Άντε, θα επιστρέψει τη Δευτέρα με τα μυαλά στα κάγκελα...

Γιώργο, τι θα γίνει με εκείνη τη μετάθεση;;;;;