12 Ιουν 2008

"Το Συμβάν": η νέα ταινία του Shyamalan


Μόλις γύρισα από το cinema της γειτονιάς μου, που έχω την τύχη να μην είναι μια ξεχασμένη αίθουσα στη δεκαετία του '70 με βελούδινες πολυθρόνες και αντιπαθητικούς μεσήλικες (κόβω και μερικά χρονάκια) θαμώνες. Η νέα ταινία του σκηνοθέτη των "Sixth Sense", "Unbreakable", "Signs", "The Village" και "Lady in the Water" έκανε πρεμιέρα μόλις σήμερα -παγκοσμίως αν δεν απατόμαι- και φυσικά δε θα μπορούσα να παραλείψω να τη δω.


Ο Μ. Night Shyamalan είναι ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης που μας απέδειξε το ταλέντο του τόσο στο σενάριο όσο και στη σκηνοθεσία με το ντεμπούτο του την «Έκτη Αίσθηση». Έκτοτε, αν και έβγαλε ακόμα 4 φιλμ δεν κατάφερε να πείσει πολλούς πως δεν ήταν απλά άλλη μια φούσκα του Χόλυγουντ. Όταν δε, η προηγούμενη απόπειρά του με την «Κυρά του Νερού» να μας καθυλώσει απέβει άκαρπη, τότε οι πλειοψηφία πίστεψε πως δε θα ξαναβλέπαμε κάτι αξιόλογο από τον συμπαθέστατο Ινδό. Εγώ πιστή στο ταλέντο του και δύσκολα κατακρίτριά του, περίμενα αυτήν την ταινία του εδώ και καιρό. Στην αρχή δεν ήξερα τι θα έβγαζε, πότε και αν φυσικά, αλλά μετά μια αφίσα στους διαδρόμους του cinema κι ένα trailer λίγο πριν την προβολή κάποιας άλλης ταινίας με έκαναν να ανυπομονώ για τις 12 Ιουνίου. Και ευτυχώς δεν απογοητεύτηκα καθόλου με αυτό που είδα!
Το «Συμβάν» σε αρπάζει κατευθείαν από τα μαλλιά και σε κολλάει στην καρέκλα σοκαρισμένο από τα πρώτα πέντε λεπτά. Άκρως ρεαλιστικό, ωμό και ταυτόχρονα μυστήριωδες και ατμοσφαιρικό, δημιουργεί στο θεατή την ανάγκη να δει παρακάτω και να μάθει περισσότερα για το τι συμβαίνει τέλος πάντων κι όλοι καταλήγουν νεκροί με τη δική τους μάλιστα θέληση. Απ' την αρχή μπολιάζει το φόβο με την απορία και τη φρίκη με την αγωνία μέσα σου. Άλλωστε, μιλάμε για ένα πρώτης τάξεως θρίλερ, με υπέροχη μουσική επένδυση, χάρη στον James Newton Howard υπεύθυνο για το soundtrack σε δεκάδες κορυφαίες κινηματογραφικές επιτυχίες και όλες τις προηγούμενες ταινίες του Shyamalan. Αρκετά καλή ήταν επίσης η ερμηνεία του πρωταγωνιστή, Mark Wahlberg, ο οποίος χάρη στο ιδιαίτερο χιούμορ του συγγραφέα, που κρύβεται εδώ κι εκεί κατά τη διάρκεια της ταινίας, ήταν πέρα από απολαυστικός στο ρόλο του κι αρκετά συμπαθητικός.

Οπότε, παιδάκια μου, αν δεν ξέρετε τι να κάνετε ένα από τα επόμενα βράδια, πάρτε την καλύτερη παρέα σας μαζί και δείτε αυτήν την ταινία, εάν κι εφόσον φυσικά γουστάρετε τα ατμοσφαιρικά θρίλερ.
Εγώ... αν και είχα δωρεάν εισιτήριο απόψε, θα πλήρωνα χαλαρά για να την ξαναδώ!

 

Το ξέρατε ότι:
ο σκηνοθέτης, ως άλλος Hitchcock περνάει πάντα μια βόλτα μέσα από τις ταινίες του; Σε μικρούς πάντα ρόλους... Δυστυχώς, δεν κατάφερα να τον εντοπίσω σε αυτή... Λέτε να ήμουν τόσο προσυλωμένη που να μου διέφυγε έτσι απλά;

Δεν υπάρχουν σχόλια: