Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παίζω. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παίζω. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

25 Ιουν 2011

FarmVille: μια ιστορία αποτοξίνωσης


Το γνωστό παιχνίδι του Facebook, που πολλά εκατομμύρια ανθρώπων έχουν παίξει και συνεχίζουν να παίζουν, ήταν και για μένα μια διέξοδος απ' την καθημερινότητα. Διασκέδασα αρκετά παίζοντας και ήταν μια καλή «συντροφιά». Νομίζω όμως πως ήρθε ο καιρός να σταματήσω να ξοδεύω χρόνο και χρήμα σε μια εφαρμογή.
Φυσικά και δε μετανιώνω που ουκ ολίγες φορές τα τελευταία 2 χρόνια έτρεχα σπίτι να μαζέψω τα χωράφια μου μη μαραθούν, ούτε και που χρέωνα την κάρτα πού και πού για να αγοράσω ζωάκια («τα γλυκούλια μου» έλεγα τότε). Για ό,τι έκανα είχα τους λόγους μου...

Ένα παιχνίδι ―οποιοδήποτε― μπορεί να προσφέρει ψυχαγωγία, δημιουργεί ανάγκες όπως αυτήν της επιτυχίας και της ευγενής άμμιλας, ενώ σε κρατά απασχολημένο για ώρες αν χρειαστεί, όταν δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις.
Για μένα το FV, που δυστυχώς πάσχω από το μικρόβιο του συλλέκτη (ίσως κάνω στο μέλλον μια δημοσίευση για αυτό το θέμα) δεν άργησε να γίνει ένας εθισμός...

Η ιστορία συνήθως πάει κάπως έτσι:
Έχεις μερικούς φίλους, που καιρό τώρα σου στέλνουν ειδοποιήσεις και σε «κυνηγούν» να μπεις κι εσύ στο τριπάκι. Το κάνεις. Ξεμπλοκάρεις το παιχνίδι.
Ξεκινάς αργά και σταθερά. Φυτεύεις και μαζεύεις. Αγοράζεις και κανά πουλερικό. Σε λίγο επεκτείνεις τη φάρμα σου. Μαζεύεις λεφτά και ξοδεύεις ως άλλος αγρότης για το καλό των ζωντανών σου. Δεν αργεί η στιγμή που θες να φτάσεις σε επίπεδο τους φίλους σου που σε «έχωσαν» τότε στην αρχή αλλά δεν το έχεις καταλάβει. Αναγκάζεσαι να παρακαλέσεις κι εσύ κανά δυό συγγενείς να παίξουν μαζί σου. Ψάχνεις για γείτονες γενικότερα στις 5 ηπείρους. Ανταλλάσετε καθημερινά δωράκια της πλάκας. Μετά θες να τους ξεπεράσεις για να πεις «τα κατάφερα, σας νίκησα». Κάποια στιγμή, κι ενώ αυτά που βρίσκεις στο μαγαζί δε σου φτάνουν, περνάς τη λεπτή γραμμή που χωρίζει το παιχνίδι από τον τζόγο. Ρισκάρεις για μερικά ευρουλάκια να πάρεις μια καινούρια αγελάδα ή ένα διακοσμητικό της φάρμας που θα το βάλεις αργότερα στο κελλάρι. Και δώσε λεφτά στη Zynga... 

Πολιτική της Zynga
Κρεμάμε ένα καροτάκι στον εκάστοτε γαϊδαρούλι και τον τρέχουμε.
 
Μέθοδος της Zynga 
Κάθε βδομάδα θα πλασάρουμε μια καινούρια σειρά «αξεσουάρ» για τα γαϊδαράκια μας. Όποτε έχουμε και επίσιμη γιορτή (βλ. Γιορτή των Ερωτευμένων, Γιορτή της Μητέρας, Γιορτή του Πατέρα, Γιορτή του Πεθερού, Γιορτή της Καθαρίστριας κ.ο.κ.) ακόμα καλύτερα! Θα βγάζουμε στο σφυρί νέα σοδία ντομάτας μαζί με νέας γενιάς σούπερ πόνυ στα χρώματα του λυκόφωτος. Θα βάλουμε τα γαϊδαράκια μας να αναπαράγουν τα κατικίδιά τους και να τα εκτρέφουν. Κάθε νέο μέλος οικόγενειας θα έχει άλλο χρώμα. Δε θα μοιάζει ούτε πολύ στον μπαμπά, ούτε και στη μαμά. Κι αν μοιάζει θα λέμε στους όνους μας «Δεν πειράζει, προσπαθήστε ξανά με τη βοήθεια μαγικών φίλτρων. Κοστίζουν 50 Αγροδίφραγκα ΜΟΝΟ»...
 

Enough! Αρκετά λέγω!!! Κουράστηκα να πληρώνω συνεχώς (επειδή εγώ το ήθελα, για να μην παρεξηγούμαι) για να αγοράσω ακόμα μια νέα διαφορετική φοράδα που το μόνο που θα μου προσφέρει είναι την ευχαρίστηση να μοιραστώ τα μούλικά της με τους πιο γρήγορους-εθισμένους (βλ. καμμένους) γείτονες. Να πληρώνω για ένα πρόβατο πράσινο με κίτρινα αστεράκια στα οπίσθια, το οποίο αν συνδειαστεί με την πορτακαλί πιτσιλωτή γίδα πιθανόν να μου δώσει μια μωβ προβατίνα με ρίγες. Ουάου! Έλεος απλά... Οι τύποι το παράκαναν. Τα ζώα αγγίζουν τα όρια του κιτς σε εμφάνιση, τα διακοσμητικά της φάρμας είναι πιο άχρηστα από ποτέ και τα κτίρια στην καλύτερη περίπτωση χρησιμεύουν για να φτιάξεις ένα γαλόνι βενζίνη, κι ας μην έχεις διυλιστήριο. Μοναδικό ενδιαφέρον τα χωράφια, που μπορείς να κερδίσεις μια ταμπελίτσα να σου θυμίζει πως φύτεψες 8000 φραγκόσυκα. Συγχαρητήρια! Και τώρα τι; Ούτε μισό Αγροδιφραγκάκι για επιβράβευση... Πφφφ... Σκάρτη η ζωή στη φάρμα!

Δεν αξίζει πια, πραγματικά! Όχι γιατί μας εκμεταλλεύονται -όπως όλοι άλλωστε- αλλά γιατί μπουχτίσαμε. Κορεστήκαμε. Πόσα να μαζέψουμε; Και τι να τα κάνουμε; Χώρο δεν έχουμε, χρόνο δεν
έχουμε, όρεξη δεν έχουμε!

11 Σεπ 2008

Aurora Feint mania!


Υπάρχει αυτό το free παιχνιδάκι από το Apple Store που με έχει κάνει να κολλήσω άσχημα... κι απ' όσο γνωρίζω έχει κάνει πολύ κόσμο παγκοσμίως να πάθει το ίδιο.
Το "Aurora Feint: The Begging" δημιουργήθηκε από τους Danielle Cassley και Jason Citron και μπορείτε να το εγκαταστήσετε δωρεάν στο iphone ή το ipod σας, αν πάτε για «ψώνια» στο online κατάστημα της Apple.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό puzzle παιχνίδι με RPG ρίζες.
Στόχος είναι να «σπας» ―τρία τουλάχιστον― συνεχόμενα τουβλάκια πριν οι γραμμές που αυτά αποτελούν ακουμπήσουν την κορυφή της οθόνης. Τα τουβλάκια είναι πέντε ειδών και όσα περισσότερα μαζεύεις καθώς τα εξαφανίζεις από την οθόνη, τόσο το καλύτερο! Διότι αυτά είναι κάτι σαν credits που μετά εξαργυρώνεις στο κατάστημα του παιχνιδιού αγοράζοντας ειδικές αποστολές για να αναβαθμίσεις το χαρακτήρα σου! Φυσικά, οι ειδικές αυτές αποστολές όσο αναβαθμίζεσαι τόσο δυσκολεύουν!

Οι αποστολές είναι δύο ειδών:
blueprints + magic books
Ολοκληρώνοντας τις πρώτες ο χαρακτήρας σου αποκτά εργαλεία που τον βοηθούν κατά τη διάρκεια του βασικού παιχνιδιού. (Σε αυτές αντίπαλός σου είναι ο χρόνος.)
Με τις δεύτερες γίνεσαι πιο ειδικός στη συλλογή συγκεκριμένου είδους τούβλων. (Εδώ το μυαλό σου και μόνο αυτό μπορεί να σε βοηθήσει να λύσεις τους γρίφους.)Σε έναν από αυτούς τους γρίφους είχα κολλήσει κι εγώ για μέρες... Ξεκόλλησα όμως χάρη στις οδηγίες που βρήκα στο διαδίκτυο μια και απηύδησα κυριολεκτικά στο να προσπαθώ και να χαλάω όλα τα credits!! Για όποιον κολλήσει λοιπόν σε αυτό το magic book να η λύση:


Black Nothingness

Mετακινείστε το κάτω-κάτω γαλάζιο μπαλάκι (δίπλα στο κόκκινο στη δεύτερη γραμμή) μια θέση αριστερά κι έπειτα το πράσινο, που βρίσκεται χαμηλώτερα από τα άλλα δύο όμοιά του, επίσης αριστερά μια θέση. Τέλος, μετακινείστε το κόκκινο που καβαλάει το όμοιο του μια θέση δεξιά!

Στην εικόνα που ακολουθεί φαίνονται τα τέσσερα σημεία στα οποία πηγαινόερχεστε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Στο Mine είναι το βασικό παιχνίδι (μαζεύετε τουβλάκια), στο Store τα εξαργυρώνετε και αγοράζετε αποστολές, στο Smith καλείστε να ολοκληρώσετε τα blueprints και στο Tower αποκτάτε τα magic books.
Αυτό είναι το Aurora Feint. Απλό και εθιστικό.
Παίξτε και θα με θυμηθείτε!
Ορίστε και το τωρινό εικονίδιό του στην οθόνη του κινητού σας.

 
Μπορείτε να επισκεφτείτε και το επίσημο site του παιχνιδιού
http://aurorafeint.com
όπου υπάρχει και φόρουμ παρακαλώ!
Καλή διασκέδαση!

26 Μαρ 2008

Παίζω, χάρη στη melian

Χμ, ναι... Τελικά συνειδητοποιώ πως όλα τα κάνω με μια μικρή καθυστέρηση. Συγχωρέστε με!

Η melian με προσκάλεσε στο blogοπαίχνιδο πριν λίγο καιρό κι εγώ τώρα ξύπνησα! (Μισό να τεντωθώ!! Αααα...)

Οι κανόνες του παιχνιδιού αρχικά (γιατί κι εγώ μέχρι να καταλάβω...)
1) Πιάνουμε το πρώτο βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή.
2) Το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό και δεν έχει τόσες σελίδες, πιάνουμε το επόμενο βιβλίο που να έχει 123 τουλάχιστον σελίδες).
3) Βρίσκουμε την πέμπτη πρόταση.
4) Αντιγράφουμε τις επόμενες τρεις (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη πρόταση).
5) Κάνουμε πάσα σε πέντε άλλους blogger για να κάνουν κι αυτοί το ίδιο.

Λεπόν, πριν σας γράψω τις γραμμές που θέλουν οι κανόνες του παιχνιδιού και πριν σας πω ποιο είναι το πλησιέστερο βιβλίο σ' εμένα αυτή τη στιγμή, να δηλώσω πως απλά μου αρέσουν τα παιχνίδια και όχι οι «πάσες» τέτοιου είδους. Όταν όμως καλείσαι να παίξεις, πρέπει να αποδεχτείς τους όρους όποιοι κι αν είναι, αλλιώς είσαι «εκτός». Εντός κι επί ταυτά, λοιπόν, καθώς είμαι μόλις τώρα, σας παραθέτω:

"Preferences > Type (Mac OS), select Enable In Layout View, Enable In Story Editor (InDesign), or Enable in Galley/Story View (InCopy), and then click OK."


[Επεξηγήσεις για όσους αληθώρησαν:
Τα άνωθεν είναι από το USER GUIDE για το πρόγραμμα Adobe InDesign CS3. Sorry, guys, αλλά είμαι ακόμα στη δουλειά και «εργάζομαι» σκληρά μέχρι ν' αρχίσει το τελευταίο μάθημα σε... 35 περίπου λεπτά.]Πάσα κάνω στo lyko, στο μπιζέλι, στη Στέλλα, στο Μιχάλη και στη Μαιρούλα, ευχόμενη να έχουν όρεξη για παιχνίδι.